लेख: २०३५ पर्यंतच राजकारण, मग परदेश पर्यटन! 'फ्युचर प्लॅनिंग'मध्ये आणखीही बरंच काही...

आमच्या घरात राजकारणाची पार्श्वभूमी नाही; पण मी नगरसेवक झालो तेव्हा घरच्यांना खूप आनंद झाला.

संदीप देशपांडे, मनसे नेते

राजकारणाला साधारण १९९१ पासून म्हणजे जेव्हा रूपारेल कॉलेजमध्ये ॲडमिशन घेतली तेव्हापासून सुरुवात केली. त्यावेळी कॉलेजमध्ये निवडणुका होत असत. मी पहिली निवडणूक लढवली आणि जिंकलोही. तेव्हा मी भारतीय विद्यार्थी सेनेत होतो. १९९८ पर्यंत हे कॉलेज राजकारण सुरू होते. त्यानंतर तिकडचे लक्ष कमी करून मी व्यवसायाकडे लक्ष दिले, ते २००६ पर्यंत.

राज ठाकरे यांनी महाराष्ट्र नवनिर्माण सेनेची स्थापना केली तेव्हा मी माझ्या व्यावसायिक पार्टनरला म्हणालो की, मला राजकारणासाठी थोडा वेळ द्यावा लागेल आणि जमेल तसं व्यवसायात लक्ष देईन. त्यालाही माहीत होते की मला राजकारणात रस आहे. तेव्हा तो मला म्हणाला की, तू पाच वर्षे राजकारणात राहून बघ. पाच वर्षे मी घरी पैसे पाठवेन, तू पूर्णवेळ राजकारण कर. त्यातूनही वाटले की तुला राजकारणात राहायचे आहे तर पुढे सुरू ठेव, नाहीतर आपला व्यवसाय आहेच. पुढे मी नगरसेवक झालो आणि सध्या राजकारणात पूर्णवेळ सक्रिय आहे; त्या माझ्या पार्टनरने आणि बायकोने मला जो आत्मविश्वास दिला तो महत्त्वाचा होता. आई-वडिलांना थोडी भीती वाटत होती. कारण, आमच्या घरात राजकारणाची काहीच पार्श्वभूमी नाही; पण नंतर मी नगरसेवक झालो तेव्हा त्यांना खूप आनंद झाला.

बायकोच घेते निर्णय

घरातले सगळे निर्णय बायकोच घेते. कधी तिला वाटलं तर ती मला विचारते. तिचा चॉईसही बरोबर असतो असं वाटतं. कारण ज्या अर्थी माझ्याशी लग्न केलं त्या अर्थी तिचा चॉईस चांगलाच आहे. तिला निर्णयाची पूर्ण मुभा आहे. मी राजकारणात असल्यामुळे मला तेवढा वेळही देता येत नाही. आमच्याकडे गणपती येतात. गणपतीची मूर्ती कशी असावी, याचाही निर्णय तीच घेते, तिला त्यातलं जास्त कळतं. याशिवाय मुलाची शाळा, ट्यूशन असे घरातले सगळे निर्णय बायकोचेच असतात.

नॉर्थ-ईस्ट फिरायचा राहिला आहे

फिरायला मला खूप आवडतं आणि तो निर्णय मात्र माझा असतो. त्यात माझ्या बायकोला फार रस नसतो. भारताबरोबरच परदेशातही फिरलो. व्यवसायाच्या निमित्ताने संपूर्ण भारत फिरून झाला आहे; पण नॉर्थ-ईस्ट फिरायचं बाकी आहे. २०३५ पर्यंत राजकारण करायचं, तोपर्यंत मी राजकारणात यशस्वी असेन किंवा नसेन पण त्यानंतर जे देश फिरायचे राहिलेत ते फिरायचे, असं आज तरी पक्कं केलं आहे. कारण, तुम्हाला आयुष्य एकदाच मिळतं आणि त्यातच सगळ्या गोष्टी करायच्या. एकाच गोष्टीच्या मागे आपण किती लागायचं?

मुलाचा जन्म सर्वात आनंदाचा क्षण

माझ्या आयुष्यातील सगळ्यात आनंदी क्षण म्हणजे मला मुलगा झाला तो. कारण खूप उशिराने मला मुलगा झाला. तो दिवस आयुष्यातील सगळ्यात आनंदाचा दिवस आहे.

जीन्स-टी-शर्ट आवडते

कपड्यांचा मी शौकीन आहेच; पण माझ्याकडे ब्रँड लॉयल्टी नाही. जे आवडेल ते, मग ते रस्त्यावर मिळाले तरी चालते. खूप फॉर्मल मला नाही आवडत, जीन्स-टी-शर्ट आवडतो. कारण, त्यात मला खूप कम्फर्टनेस जाणवतो. अनेकदा बायकोही माझ्यासाठी कपडे खरेदी करते.

मुलासोबत चित्रपट पाहतो

कुटुंबासोबत शेवटचा चित्रपट पाहिला तो छावा. आता ‘गुलकंद’ बघायचा आहे. मी माझ्या मुलासोबत अनेकदा दुपारच्या वेळेत चित्रपट पाहायला जातो. बायको काही वेळा ऑफिस कामात व्यग्र असते. तेव्हा आम्ही दोघे जातो. त्याला आवडणारे चित्रपट मलाही आवडतात, जसे की अवेंजर्स, थंडरबॉल.

शब्दांकन : सुजित महामुलकर