जागतिक परिचारिका दिन; देशातील पहिली ट्रान्सवूमन नर्स मायरा गुप्ताला नर्सिंगमुळे गवसला जगण्यातला अर्थ
By लोकमत न्यूज नेटवर्क | Updated: May 12, 2023 08:00 IST2023-05-12T08:00:00+5:302023-05-12T08:00:11+5:30
Nagpur News एखाद्या व्यक्तीच्या दुःखद काळात, त्रासाच्या प्रसंगी एक नर्स त्याची जी सेवाशुश्रूषा करते आणि त्यातून जे मानसिक समाधान तिला मिळते त्याला तोड नसते, असे मत मायरा गुप्ता या परिचारिकेने व्यक्त केले आहे.

जागतिक परिचारिका दिन; देशातील पहिली ट्रान्सवूमन नर्स मायरा गुप्ताला नर्सिंगमुळे गवसला जगण्यातला अर्थ
वर्षा बाशू
नागपूर : ज्याला नोबेल प्रोफेशन म्हणून नावाजले गेले आहे, त्या नर्सिंगच्या क्षेत्राने मला जगण्यातला अर्थ समजावून दिला आहे. एखाद्या व्यक्तीच्या दुःखद काळात, त्रासाच्या प्रसंगी एक नर्स त्याची जी सेवाशुश्रूषा करते आणि त्यातून जे मानसिक समाधान तिला मिळते त्याला तोड नसते, असे मत मायरा गुप्ता या परिचारिकेने व्यक्त केले आहे. त्या नागपुरातील एका ख्यातनाम रुग्णालयात सीनियर ओ.टी. नर्स म्हणून कार्यरत आहेत. मायरा गुप्ता या देशातील पहिल्या ट्रान्सवूमन नर्स आहेत.
मायरा गुप्ता यांचा वैद्यकीय क्षेत्रात प्रवेश हा २००७ साली झाला. त्यावेळी त्या विक्रम गुप्ता होत्या. आपल्या हसतमुख व मनमिळाऊ स्वभावाने त्यांनी अल्पावधीतच रुग्ण व वैद्यकीय क्षेत्रातील सहकाऱ्यांचे मन जिंकले. त्या काळात वरिष्ठ व सहकाऱ्यांनी केलेल्या मार्गदर्शनानुसार त्यांनी बंगळुरुला जाऊन नर्सिंगचे ट्रेनिंग घेतले व २०१८ पासून तेथील एका रुग्णालयात काम सुरू केले.
मायराच्या मते, एका रुग्णासाठी डॉक्टर हा अतिशय महत्त्वाचा व्यक्ती असतो. त्यांच्यापाठोपाठ एक नर्सही तितकीच महत्त्वाची असते. योग्यप्रकारे देखभाल करण्याची जी गरज एका रुग्णाला असते तशी देखभाल नर्स करते तेव्हा ती त्या व्यक्तीच्या आईसमान सांभाळ करत असते. वेदना सहन करत असलेल्या रुग्णाचा हात धरून त्याला शांत करणे, त्याची विचारपूस करणे व आपल्या स्मितहास्याने त्याच्या मनावरचा ताण कमी करण्याचा प्रयत्न करणे हा नर्सच्या जीवनाचा अविभाज्य भाग आहे. या क्षेत्रात खूप संधी आहेत. मुला-मुलींनी व ट्रान्सजेंडर्सनी या क्षेत्राचा विचार करावा, असे मायरा यांना वाटते.
आठवणीतला प्रसंग
एका लहान मुलाच्या डोळ्यांचे ऑपरेशन होते. ते झाल्यानंतर काही दिवसांनी त्याच्या डोळ्यांवरची पट्टी काढायची होती. ती जेव्हा मी काढली तेव्हा त्याच्यासमोर त्याच्या घरातील मंडळी होती, पण डोळे उघडताच त्याने घरच्यांकडे न जाता माझ्या गळ्यात आपले चिमुकले हात टाकून जी घट्ट मिठी मारली.. ती माझ्यासाठी माझ्या कामाची मोठी पावती होती. तो एव्हरग्रीन अनुभव होता.