पौराणिक नाटकांचे रसिकांना आकर्षण

जिल्ह्यातील ग्रामीण भाग म्हणजे झाडीपट्टी. हौसी, दंडार, तमाशा, नाटकांचा खास शौकीन वर्ग आहे. येथील रसिक, प्रेक्षक हा विशेषत: अभिनयाची कदर करीत असतो.

अभिनयाची भुरळ : दंडार, तमाशा जोमात
बाराभाटी : जिल्ह्यातील ग्रामीण भाग म्हणजे झाडीपट्टी. हौसी, दंडार, तमाशा, नाटकांचा खास शौकीन वर्ग आहे. येथील रसिक, प्रेक्षक हा विशेषत: अभिनयाची कदर करीत असतो. मंडईच्या या दिवसात आजचे रसिक अजूनही पौराणिक नाटकांना पसंती देत आहेत.
या पौराणिक नाटकांना कित्येक काळाच्या वर्षापासून मागणी आहे. जवळ-जवळ २०० वर्षाचा काळ झाला नाटकांत संगीत रस भरून आनंद गीतामधून मिळतो. चारित्र्यवान कलाकृती, रसिकांच्या मनावर भुरळ पाडणारी अभिनयाची छाप आणि या पौराणिक लेखनातून नाटकांची लेखनशैली दर्जेदार आढळते. याच लेखणीच्या जोरावर सुंदर कथानक दर्शविते. अशा आविष्कारात्मक असणारी ही पौराणिक नाटकं ही मानवी जीवांच्या चारित्र्यंशी सांगड घालते, असे दृश्य पाहण्यास मिळते.
या जुन्या रुढीच्या नाटकांना आजही भरभरून प्रतिसाद मिळत आहे. या नाटकांना कितीही रसिक प्रेक्षक असला तरी हा रसिक कधीच वाईट विचार घेऊन जात नाही. पौराणिक नाटकांना प्रॉम्टिंगची गरज नाही, संगीत पदे एकदम दिलखुलास मुखपाठांतर असतात. शब्दांमध्ये हास्यविनोद असतो. सुरांचे स्वरमुराद संगीत पाहायला मिळते.
महाराष्ट्राच्या कानाकोपऱ्यात हौसी नाट्य, किंवा झाडीपट्टीचा व्यावसायिक नाटकांचा प्रयोग होत असला तरी पौराणिक नाट्यप्रयोगाची मजा कुणीच कमी करू शकत नाही. पौराणिक नाटकांची महती ही नाट्यकलेच्या कलाकृतीवर अविष्काररुपी असते हे खास विशेष आहे.
तंत्रज्ञानाच्या युगात सुध्दा ग्रामीण भागात पौराणिक नाटके मोठ्या आवडीने, आनंदाने होत आहेत याची अनुभूती आपणास पाहायला मिळत आहे. (वार्ताहर)

असे होतात नाटक
पौराणिक नाटकांमध्ये सौहार्द, प्रिती संगम, ढिणगी, मत्स्यगंधा, सकू चालली पंढरपूरा, राजा हरिश्चंद्र, एकच प्याला, नव्या जगाचा आरसा, नटसम्राट, दरोडासिंग दरोडा, तो मी नव्हेच, रायगडाला जेव्हा जाग येते, अशा नाटकांचा समावेश आहे.