- अभय नरहर जोशीकोणास ठाऊक कवा, पण पुण्यात आला गवा...गवा म्हणे होता ‘एकुल’प्रेमासाठी भलता व्याकूळगव्याने हलवले कानपुणेकरांच्या कंठाशी प्राणहंबरोनि घेतली त्याने तानपुणेकरांची इकडे दाणादाण
कोणास ठाऊक कवा,पण कोथरूडला गेला गवागवा म्हणे, 'दादा' छानच पुणेकशाला पुन्हा कोल्हापूरला जाणे'दादा' म्हणाले, रे भले शाब्बासपुणेकर होण्याचा नसे मज ध्यासगवा म्हणाला, पुणेकर व्हा खासमलाही इथंंच सेटल व्हायची आस
कोणास ठाऊक कवा,चितळेंकडे भरदुपारी गेला गवाचितळेंना म्हणाला, खवा हवाते म्हणाले, संपला खवा, घरी जावागवा म्हणे, सांगाल घरचा पत्ता काहीचितळे म्हणे, विचारू नका काही बाही दुपारी आम्हीच आम्हाला सापडत नाही
कोणास ठाऊक कवा,पण कसब्यात गेला गवागव्याला भेटले खासदार ‘भाऊ’गवा म्हणे, माझा पत्ता सांगा पाहू'भाऊ' सांगू लागे, 'दिल्लीची महत्ता' पण गल्लीत कटला माझाच पत्ता'
कोणास ठाऊक कवा,'बारामती होस्टेला'त गेला गवातेथे भेटले 'कारभारी दादा'त्यांना वेळ कमी नि काम जादागवा म्हणे, भरदिवसा सापडंना वाटदादा म्हणे, ऐक माझा किस्सा भन्नाट मीही चुकलो, तेव्हा होती पहाटभलते प्रेम सोड, गिरव माझा कित्ताआप्तांना सोडू नको, सापडेल तुला पत्ताजंगलचीच गवीण बरी, बरं आपलं रानतुझ्या भावानं पुण्यातच सोडलेत प्राण
कोणास ठाऊक कवादादांचं ऐकून उधळला गवाजंगलातच पुन्हा परतुनी गेलात्याचाच पुण्यात गवगवा झाला!
कोणास ठाऊक कवा, पण पुण्यात आला गवा...
( लेखक 'लोकमत'च्या पुणे आवृत्तीत मुख्य उपसंपादक आहेत.)