गावाला साक्षर करण्याचा सुनीता पावरा यांचा निर्धार

मूळच्या धडगावच्या असलेल्या सुनीता पावरा यांनी लग्नानंतर अंगणवाडीसेविका म्हणून काम करण्यास सुरुवात केली. शिक्षण केवळ बारावीपर्यंत झाल्याने, त्यांना इच्छा असूनही शिक्षिका होता आले नाही. बालकांना शिकविण्याचे समाधान मिळावे, म्हणून त्यांनी अंगणवाडीसेविकेचे काम स्वीकारले. अंगणवाडीची इमारत सुंदर असावी, अशी त्यांची इच्छा होती. ग्रामपंचायतीकडून मिळणारा निधी पुरेसा नसल्याने, त्यांनी लोकसहभागातून इमारतीला सजविले. आताही प्रवेशद्वारासाठी त्यांनी पाच हजार रुपये गोळा केले असून, २५ हजारांचा निधी उभारण्याचा त्यांचा प्रयत्न आहे. बालकांचे पूर्ण शिक्षण चांगले झाल्यास पाया मजबूत होत असल्याने, त्यांनी अंगणवाडीतच नवे शैक्षणिक उपक्रम राबविले. टाकाऊ वस्तूपासून शैक्षणिक साहित्य तयार करून खेळणी, मॉडेल्स, खेळ, चित्रे, विविध वस्तूंच्या साहाय्याने मुलांना इथे शिक्षण दिले जाते. त्यामुळे अंगणवाडीत येणारी मुले उत्साहाने वावरताना आणि चटकन प्रतिसाद देताना दिसतात. नव्या वस्तू तयार केल्यानंतर मुलांच्या चेहऱ्यावर दिसणारा आनंद उत्साह देणारा असल्याचे त्या सांगतात. गावातील कुपोषण दूर करण्यातही त्यांना चांगले यश आले आहे. १९ कुपोषित बालकांच्या प्रकृतीत सुधारणा घडवून आणण्यासाठी त्यांनी विविध उपक्रम राबविले. खासगी डॉक्टरांकडून उपचाराचा आग्रह धरून एका कमी वजनाच्या मुलीचे प्राणही वाचविले. महिलांना पाककृती करून दाखविणे, आहाराची माहिती देणे, घरातील पाककृती अंगणवाडीत आणण्यासाठी सांगणे व त्यात सुधारणा सुचविणे आदी उपक्रम कुपोषण कमी करण्यात उपयुक्त ठरले आहेत. डिजिटल अंगणवाडीच्या माध्यमातून त्यांनी सहज शिक्षणाची पद्धत अनुसरली आहे. त्यामुळे बाळगोपाळ अंगणवाडीत रमतात आणि आनंदी दिसतात. शिक्षण आणि व्यायाम यांचा समन्वय होण्यासाठी त्यांनी स्वत:च्या पद्धती विकसित केल्या आहेत. त्यामुळेच लहान मुलांसोबत वाघोबाचे गाणे म्हणताना आणि लहान मूल होऊन नाचताना आपल्या कामात रममाण होताना दिसतात.

आपली अंगणवाडी सुंदर करण्यासोबत परसात भाजीपाला लावण्याची त्यांची इच्छा आहे. बालकांना निसर्गात रममाण होता यावे आणि पौष्टिक अन्न मिळावे, यासाठी त्यांचे प्रयत्न आहेत. आदर्श शिक्षिका होण्यासाठी शाळेतील नोकरीच असावी लागते असे नाही, तर शिकणारा आणि शिकविणाऱ्यांत विश्वासाचे-स्नेहाचे नाते निर्माण होणे गरजेचे असते. सुनीता पावरा यांच्या अंगणवाडीत हेच पाहायला मिळत असल्याने, तेथील मुले नक्कीच पुढे चांगले शिक्षण घेतील.

गावाची सरपंच होऊन शिक्षणाला महत्त्वाचे स्थान मिळवून द्यायचे आहे. गावातील प्रत्येक मुला-मुलीने चांगले शिक्षण घ्यायला हवे आणि त्यासाठी इमारत आणि परिसरही सुंदर हवा. आपल्या परीने जे शक्य आहे, ते निश्चित करीन.

- सुनीता पावरा, अंगणवाडीसेविका, रेवानगर, ता.तळोदा

जन्माला आल्यानंतर मुलीचे वजन अत्यंत कमी होते. प्रकृती खालावत होती. सुनीताबाईंनी आम्हाला समजावले. त्यांनी आग्रह धरल्याने डॉक्टरांकडे मुलीचे उपचार करणे शक्य झाले. आता ती तिसरीच्या वर्गात आहे.

- चिमणा पावरा, ग्रामस्थ, रेवानगर, ता.तळोदा