महापौरांचे स्टिंग आॅपरेशन

तेच आता मी फायनल करतेय, म्हणून म्हटले परत एकदा विचारावं, काय करायचं. मी विचार केला सगळ्यांना खूश करायचे. कारण कितीही विचार केला

बीएमसीमधून संदीप देशपांडे यांना फोन येतो... आॅपरेटर म्हणते, महापौर बोलणार आहेत.

स्नेहल आंबेकर : हॅलो, जय महाराष्ट्र
संदीप देशपांडे : जय महाराष्ट्र मॅडम, बोला !
स्नेहल आंबेकर : तेच आता मी फायनल करतेय, म्हणून म्हटले परत एकदा विचारावं, काय करायचं. मी विचार केला सगळ्यांना खूश करायचे. कारण कितीही विचार केला, तरी ते शेवटी बाकीकडून येणारच. आता तुमच्याकडे इंडिविज्युअलसुद्धा येऊन गेलेले आहेत. मी तुला दोन बोलले होते ना; याआधी. मग आता फायनल तीन देते.
संदीप देशपांडे : नको मॅडम. तुमच्या पद्धतीने करून घ्या तुम्ही.
स्नेहल आंबेकर : बाकीचे तुझ्या भरोसे राहिलेत ना. त्यांचे सगळ्यांचे लेटर आलेत.
संदीप देशपांडे : तुम्हाला वाटेल तसं करा तुम्ही.
स्नेहल आंबेकर : नाही ना, पण ऐकना, मी काय म्हणते, की इतर लोकांचे पण लेटर्स आलेत, सगळ््यांचे, पण ते फक्त तुझ्या शब्दाखातीर बोलले नसतील माझ्याशी.
संदीप देशपांडे : आता तुम्ही मामाचं आॅलरेडी केलंय ना !
स्नेहल आंबेकर : मामांचं पण आहे. नंतर वैष्णवी सरफरे आहे. तिचपण मला वाटतं आलंय. कॉन्ट्रॅक्ट आलय. तिच लेटरपण आहे, म्हणजे आणि मामांचं. तर मग कसं काय? काय करू मग?
संदीप देशपांडे : अजून कोणाचे आलेत लेटर तुम्हाला डायरेक्ट?
स्नेहल आंबेकर : लेटर...आता त्यांच्यावर कारवाईचं म्हटलं की टेन्शन येत बाबा...(हसून)
संदीप देशपांडे : मी करतो ना कारवाई. (महापौर खळखळून हसतात..) लेटर तर सगळ्यांनीच दिलेत ना मॅडम!
स्नेहल आंबेकर : हो तसंच झालंय...लेटर तर सगळ्यांनीच दिलेत...
स्नेहल आंबेकर : मी काय करू मग आता...
संदीप देशपांडे : मी मॅडम तुम्हाला दोन मिनिटांत फोन...
स्नेहल आंबेकर : चालेल, चालेल...
संदीप देशपांडे
बीएमसीत फोन करतात...
संदीप देशपांडे : हॅलो, हॅलो, संदीप देशपांडे बोलतोय. मॅडम आहेत का?
स्नेहल आंबेकर : हॅलो बोला..
संदीप देशपांडे : मॅडम, तुम्ही मामांना ३ आणि हिला ६ दिले ना वैष्णवीला.
स्नेहल आंबेकर : नाही ६ नाही दिले, एक मिनिट हं जरा.
महापौर केबिनमधील इतरांशी याबाबत
चर्चा करतात...
स्नेहल आंबेकर : हॅलो..
संदीप देशपांडे : हा मॅडम..
स्नेहल आंबेकर : सरफरे २ वाटत.
संदीप देशपांडे : २ आहेत काय? मग माझं म्हणण होत की, मला वाटलेलं की ६ दिलेलं..पेपरमध्ये मी ६ वाचलेलं. मला वाटलं की ६ दिलं.
स्नेहल आंबेकर : नाय, नाय. पेपरमध्ये ते चुकीचं होतं. ते पेपरवाले काय ना? (महापौर खळखळून हसतात...) मामांना ते ५-६..ते सगळं चुकीचं होतं...(महापौर पुन्हा हसतात...) ते सगळं चुकीचं आहे...त्याच्याबद्दल मी देते पण आहे लेटर...नोटीफिकेशनच्या आधी तुम्ही कसं काय डिक्लेअर करता चुकीचं. आता मी लेटर लिहिलंय संपादकांना...खुलासा करण्यात यावा. कशी माहिती घेतली ते?
संदीप देशपांडे : वैष्णवीला ३, मामांना ५ दिलेत का? आम्हाला ५ द्या. १० करा...
स्नेहल आंबेकर : नाही हो. पाच होत नाही ना!
संदीप देशपांडे : मॅडम, तुम्ही आता समाजवादीला किती दिलेत. समाजवादीचे किती, ९ नगरसेवक आहेत. माझे २८ आहेत, मॅडम.
स्नेहल आंबेकर : नाही नाही...तरी पण. त्या दिवशीच बोलत होती ना. त्यानंतर एवढ्या घडामोडी झाल्यात..प्रोजेक्टसाठी पण त्यांनी मागितलं ना माझ्याकडे...ज्येष्ठ नागरिकांसाठीच आहे. परत देशमुख साहेब पण काही तरी म्हणताहेत...असं झालंय त्यात. चारचं करते ना...पुढे-मागे आहे ना. आपण करू या. आता ठेवूया ४ हं...
संदीप देशपांडे : ५ करा मॅडम. जाऊंद्या आता ५ करा...
स्नेहल आंबेकर : काय हो. एवढे कुठे !
संदीप देशपांडे : एवढे नाही मॅडम. ५ करा तुम्ही.
स्नेहल आंबेकर: आपल्याला रिलेशन चांगले ठेवायचे म्हणून, मी स्वत: पुढाकार घेऊन करतेय.
संदीप देशपांडे : मी कुठे नाय म्हटलं. ५ करा, पण जे कराल ते सगळ्यांना इक्वल डिस्ट्रीब्यूट करा. मामाला जास्ती येईल किंवा असं काही करू नका...
स्नेहल आंबेकर : नाय, नाय तो वेगळा इश्यू आहे ना...
संदीप देशपांडे : नाय, तस नका करू मॅडम..नाही तर ते माझ्या अंगावर येईल सगळं. मला घेवूच नका. मग, तुम्ही केलंय ते करून ठेवा.
स्नेहल आंबेकर : नाय, नाय. पण त्यांना द्यायचे ना पण मग...
संदीप देशपांडे : त्यांना काय वाटेल की, मग प्रत्येक जण...मग आमच्या पक्षात प्रॉब्लेम येणार.
स्नेहल आंबेकर : आता बाकीच्या सगळ्यांनी तसंच केलंय...
संदीप देशपांडे : सगळ्यांची गोष्ट वेगळी पडते ना मॅडम, आणि आमची वेगळी पडते. नको मग. तुम्ही एक काम करा. तुम्ही त्यांना जो टाकलाय तो टाकून द्या....मला नको काही...
स्नेहल आंबेकर : पण मग बाकीच्यांचं नुकसान होईल ना.
संदीप देशपांडे : होऊ द्या. मी साहेबांना सांगेन काय ते.
स्नेहल आंबेकर : बरं, ठीक आहे...