सॉक्समध्ये स्टड अडकले अन् वादावादी झाली

बालगोपाल आणि प्रॅक्टिस, बालगोपाल आणि शिवाजी असे सामने त्याकाळी फार रंगत होते.

सत्तरीच्या दशकात आमचा एका स्पर्धेत प्रॅक्टिस क्लबबरोबर सामना सुरू होता. सामन्यादरम्यान माझ्या बुटाचे स्टड ‘प्रॅक्टिस’च्या दिलीप वायचळच्या सॉक्समध्ये अडकले. दिलीपला वाटले, मी त्याला लाथ मारतोय; त्यामुळे सामन्यात आमच्यात जोरदार वादावादी झाली अन् आम्ही एकमेकांच्या अंगावर धावून गेलो... असा किस्सा ‘बालगोपाल’चे माजी फुटबॉलपटू प्रकाश मंडलिक सांगत होते. बालगोपाल आणि प्रॅक्टिस, बालगोपाल आणि शिवाजी असे सामने त्याकाळी फार रंगत होते. त्यांत असाच एक सामना शाहू स्टेडियमवर सुरू होता. त्यात मी बचावफळी सांभाळत असल्याने साहजिकच येईल तो चेंडू परतावून लावणे हे माझे कर्तव्यच होते. माझा जवळचा मित्र दिलीप वायचळ प्रॅक्टिसकडून आघाडीवर खेळत होता. खेळताना माझ्या पायातील बुटाचे स्टड त्याच्या पायमोजात अडकले. त्याला वाटले मी लाथ मारतोय; त्यामुळे त्याच्यात आणि माझ्यात जोरदार वादावादी झाली आणि एकमेकांच्या अंगावर धावूनही गेलो; पण हा प्रसंग आम्ही येथेच विसरलो. सामना संपल्यानंतर आम्ही पुन्हा मैदानाबाहेर मिरजकर तिकटीला नेहमीप्रमाणे भेटलो. आमच्या मैत्रीवर या वादाचा कोणताच परिणाम झाला नाही.
माझे वडील बाळकृष्ण मंडलिक हे बालगोपाल तालीम मंडळ फुटबॉल संघाचे संस्थापक होते. त्यांनी बाराईमाम तालीम मंडळाचा संघ फोडून ‘बालगोपाल’चा नवा संघ तयार केला. त्यामुळे मला त्यांच्यापासून फुटबॉलची आवड निर्माण झाली. पुढे मी गोखले कॉलेजकडून झोनल, आंतरविद्यापीठ, आंतरमहाविद्यालयीन, आदी स्पर्धा खेळलो. या स्पर्धांमध्ये साताऱ्याच्या एका संघाबरोबर आम्ही २४ गोल केले होते.
यात दिलीप कोठावळे, अजित यादव यांनी हे गोल केले होते. मला प्रभाकर मगदूम, नारायण पिसे, विनोद केलान, दिलीप कोठावळे, बाबू घाटगे, बाजीराव मंडलिक, दत्तात्रय मंडलिक, दिलीप वायचळ, सुभाष सरनाईक, आदींबरोबर खेळण्यास मिळाले. बालगोपाल संघाने यादरम्यान कोल्हापुरात प्रथमच ‘वॉर्म अप’ करण्याचा प्रकार अवलंबला.
आजचे खेळाडू सामन्यात तत्काळ जागा बदलत नसल्याने खेळात तोचतोचपणा येत आहे; त्यामुळे स्कोअर करण्यात ही मुले कमी पडत आहेत.


यांनी घडविला
कोल्हापूरचा फुटबॉल...