रोडवरचे राजे, रोडरोमिओंनीच गाजे

‘‘अ रोमिओ जुलिएट’’.वाढते ‘रोड-रोमिओंचे’ प्रमाण या सर्व गोष्टींची मजा हरवून बसले आहेत. खूप प्रश्न येतात अशावेळी मनात.

तेरे नखरे है कमाल.... उमर है सोला साल... गं पोरी जरा हळू हळू हळू हळू चाल...
असं म्हणत ते चार-चौघे त्या दोन मुलींच्या मागून झामकन पुढे जातात. त्या बिचाऱ्या मात्र घाबरत आपल्या वाटेने झपाझप चालत असताना पुन्हा समोरून गाड्या येतात.
व्हाट इस युअर मोबाईल नंबर... करू क्या डाइल नंबर...
होगा फिर आना जाना... दे दे कोई ईझी नंबर...
असं ऐकल्यावर पुन्हा त्या घाबरतात, बावरतात. ती मुलं मग त्यांचा हिरमुसलेला चेहरा पाहून एकमेकांना टाळ््या देत स्वत:चं मनोरंजन करून घेतात. यांच्याकडं पाहिलं तर, मस्तपैकी स्टाईलमध्ये हातात नवीकोरी गाडी धरायची, समविचारी टोळकी जमवायची. जमवायची कशाला? ती सोबत असतातच, आणि मिळून सुरू करायचा ‘रोड रोमिओचा जलवा.’ सोबत गाडीच्या धुरांची कोंडाळ हवेत सोडायची. त्या धुरात मग ते सारेच हरवतात आणि आपापल्या परीनं त्या भावनांचं मूल्यमापनही करतात.कोणत्याही देशाच्या प्रगतीत तेथील तरुणांचं योगदान महत्त्वाचं आणि निर्णायक असतं. पण आपल्या इथली तरुणाई? सिनेमातले ‘हिरो-हिरोईन’ ज्यांना भारतीय तरुण पिढी आपला आदर्श मानते, त्यांच्याच पावलांवर पाऊ ल टाकून, त्याचं अनुकरण करून अनेक पिढ्या या ‘रोड-रोमिओ’चे दिवाने झाले आहेत.आमच्याही कॉलेज लाईफमध्ये अशा सगळ््या गोष्टी व्हायच्या. पण त्यात टपोरीपणा नसायचा.
पर सामने वो आती हैं, सासें ही अटकती हैं...
और ये जुबान जाती हैं फिसल...
अगदी असंच तेव्हा मुलांच्या बाबतीत व्हायचं. त्यांच्या मनात मुलींबद्दल आदरयुक्त भीती असायची. तो आपल्यामागे आहे, हे तिलाही पक्कं माहिती असायचं. पण, मनात भीतीऐवजी, तो समोर येऊ न कधी आपल्याशी बोलतो याची तिला ओढ असायची, आणि बघता बघता एकदा तसा क्षण येतोच. त्याचं मन आतल्या आत धपापलेलं असतं, घाम फुटलेला असतो, डोळ्यांसमोर अंधारी तेवढी यायची राहिलेली असते. तिच्याकडून ‘‘नाही’’ असे शब्द कानावर पडू नयेत म्हणून तो देवाचा धावा करत असतो.
वो ना कहे तो खुदखुशी ही कर जाऊंगा मैं यारो...
वो हा कहे तो खुशिसेही मर जाऊंगा मैं यारो...
अशी त्याची अवस्था असताना, समोरून उत्तर येतं. ‘‘यस!’’ अशावेळी काय करायचं आणि काय नाही हे दोघांनाही समजत नाही. ती दोघे एकमेकांकडे बघून फक्त हसत असतात. ती लाजते. तो प्रचंड खूश होतो. पण तेवढंच आणि तितकंच. त्यांच्या आयुष्यात आता ते एकटे नसतात. त्यांना मिळालेले असतात पार्टनर्स. सच्चे साथी. ‘‘अ रोमिओ जुलिएट’’.वाढते ‘रोड-रोमिओंचे’ प्रमाण या सर्व गोष्टींची मजा हरवून बसले आहेत. खूप प्रश्न येतात अशावेळी मनात. आयुष्यातील उमेदीची वर्षे असं ‘रोड-रोमिओ’मध्ये कशी धुरासारखी हवेत उडून जातात याबद्दल आजच्या तरुणांना माहिती नाही असं थोडीच आहे? पण त्यांच्या सिनिअर आदर्शांनीच तसं उदाहरण त्यांच्यासमोर ठेवले असेल तर? शिवाय तारुण्यातील बेदरकार, बेफिकीरही त्याला कारणीभूत असेल तर? म्हणूनच अशा प्रश्नांचा गुंता आणखी वाढण्याच्या आत आपल्या मुलांना विश्वासात घ्या. भले ते रोड-रोमिओ असो अथवा नसो. सांगा त्यांना, की मुलांनो, सगळ्या तुटलेल्या तारा, गैरसमजुतीचे डाग, आमच्या मनात साचलेली जळमट आणि इतरांच्या मनात रुतलेली, खुपलेली काही तिखटजाळ शब्द, तुमच्या वागण्याने तयार झालेली बर-वाईट मतं पुसून टाकतो आम्ही.
- सुप्रिया ढपाले