पुष्पाबाई जयवंत सोनवणे या उपशिक्षिका म्हणून माध्यमिक विद्यालय सोनवल त.बो. येथे कार्यरत होत्या. विनाअनुदान तत्त्वावरील या शाळेत पुष्पाबाई या १३ वर्षांपासून विनावेतन कार्यरत होत्या, तर त्यांचे पती जयवंत सोनवणे हे जिल्हा परिषद शाळा तऱ्हाडी, तर्फे बोरद येथे कार्यरत आहेत. शाळेला २० टक्के अनुदान मिळाल्यानंतर पगार सुरू होईल, या आनंदात त्या होत्या. अपेक्षेप्रमाणे २० टक्के अनुदानाचा पगार त्यांच्या बॅंक खात्यात जमाही झाला, परंतु ते कळण्याच्या आधीच पुष्पाबाई यांचा कोरोनाने मृत्यू झाला. १९ दिवस त्यांनी मृत्यूशी झुंज दिली होती. सोनवणे कुटुंबात दोन आठवड्यांच्या कालावधीत चार जणांचा मृत्यू झाला.
पुष्पाबाई सोनवणे याचे सासरे यशवंत शिवराम सोनवणे (७१) व त्यांच्या पत्नी केवळबाई यशवंत सोनवणे (६४) यांचाही कोरोनानेच मृत्यू झाला. यशवंत सोनवणे यांनी खर्देखुर्द येथील माध्यमिक शाळेत प्रामाणिक सेवा केली होती. कमी पगारातही संसार चालवून सोनवणे दाम्पत्याने दोन्ही मुली व मुलांना चांगले शिक्षण दिले, नोकरीला लावले. मुलीचा मृत्यूचा धक्का सहन न झाल्याने पुष्पाबाई यांच्या आई निंबाबाई आनंदा पाटील (६२) रा.सोनवल यांचाही मृत्यू झाला. आई, वडील, पत्नी व सासू यांच्या निधनामुळे शिक्षक जयवंत हे खचले. परंतु कुटुंबाला सावरण्यासाठी त्यांनी पुन्हा उभे राहून कुटुंबाला धीर दिला.
कोरोनाच्या पहिल्या लाटेत शहादा शहरात माझी सैनिक यांनी प्रशासनाला मदत करावी, म्हणून रस्त्यावर उतरले होते. त्यावेळी या दोन्ही दाम्पत्यांनी त्या माझी सैनिकांचे औक्षण केले होते. पुष्पाबाई यांचा स्वभाव अतिशय दयाळू. शाळेच्या इमारतीच्या बांधकामाच्या अगोदर गावातील खोल्यांमध्ये वर्ग भरायचे, त्यावेळी दररोज शाळेत जाताना पुष्पाबाई या गावातील ठरावीक वृद्ध महिलांसाठी पोळीभाजी घेऊन जायच्या. उपचार घेत असताना दवाखान्यात सुरुवातीच्या काळात बोलणे चालणे व्यवस्थित असताना त्या म्हणायच्या, नर्स व स्टाफ एवढी सेवा करत आहेत, तर मी चांगली होऊन घरी जाईन. ज्या दिवशी दवाखान्यात सुट्टी होईल, त्या दिवशी त्यांना साड्या घेण्यासाठी पैसे देऊन मगच घरी जाईल, परंतु काळाला ते मान्य नव्हते. त्यांच्यापश्चात पती, दोन मुले व सून असा परिवार आहे.