निसर्ग आणि वन्यप्राण्यांच्या सान्निध्यात असणाऱ्या दिनकरांवाबरोबर त्यांची सावली बनून मुलगी रोहणी त्याच्या सोबत असायची. त्याच्यातून तिच्या मनात निसर्गाबद्दल आवड निर्माण झाली. तिने मधमाशांचे पोळे सुरक्षित ठिकाणी स्थलांतरित करण्याचे प्रशिक्षण घेऊन शंभरच्यावरती मधांचे पोळे स्थलांतरित केले आहेत.
राधानगरी तालुक्यातील दाजीपूर अरण्याशेजारी असणाऱ्या कंदलगावातील विलास कदम यांच्याशी रोहणी चौगुले हिचे लग्न ठरले. लग्न ठरविताना ठरवण्यात आलेल्या ठरावांचा यादी लिहावयाच्या असतात. यादीत घरच्या परिस्थितीनुसार मानपानाचा उल्लेख केला जातो. वरांकडील झालेल्या बोलणीनुसार वधूपक्षाकडून १०० भारतीय जातीची झाडे, पन्नास सातेरी मधपेट्या, दोन खोरी, दोन टिकाव आणि दोन लोखंडी पाट्या देण्याचे आणि घेण्याचे यादीत नमूद करण्यात आले आहे तसेच वरपक्षाकडून त्याला मान्यता असल्याच्या यादीवर स्वाक्षऱ्या करण्यात आल्या.
वधूवरांना प्रत्येक दोन जोडी यासाठी देण्यात आली आहे की विलास कदम हा शासकीय कर्मचारी असल्याने त्यांची प्रत्येकवेळी बदली होणार या दृष्टीने नवीन कार्यालयात जाण्यापूर्वी त्या परिसरात पाच झाडे लावण्यासाठी एक जोडी तर दुसरी जोडी घरात प्रत्येक वर्षी नवीन पाच झाडे घराच्या परिसरात लावण्यासाठी देण्यात आली आहे. प्रत्येक आईबापाने जर लग्नकार्यात निसर्ग वाचविण्यासाठी दिनकररावांनी केलेल्या कार्याचा आदर्श घेतला तर निसर्गही वाचेल आणि देशही वाचेल.
चौकट
लग्नाच्या यादीत वधू-वराच्या घरच्या परिस्थितीनुसार वधूस मंगळसूत्र, कपडे, दागिने, विवाह खर्च कुणी करायचा, मुहूर्त कधीचा धरायचा, जाणे-येणे कुणी बघायचे यासह अन्य ठरावांचा समावेश असतो. अलीकडे वधूकडून हुंडा घेण्यास सक्त मनाई असल्याने यादीत पैशाचा उल्लेख होत नाही. या संपूर्ण बाबींना बगल देऊन वराकडूनच झाडे, मधपेट्या आणि टिकाव, खोर, पाट्यांची मागणी होऊन त्याचा यादीत समावेश होत असेल तर यावर कोणाचा विश्वास बसणार नाही..!