ओळ : वाटेगाव (ता. वाळवा) येथे मेंढपाळांना धान्याची मदत करताना चंपाताई शेटे.
लोकमत न्यूज नेटवर्क
वाटेगाव : खरसुंडीतून आलेल्या मेंढपाळाची मेंढरे कोरोनामुळे कोणीही शेतात बसवून न घेतल्याने मेंढपाळाची उपासमार होत होती. या मेंढपाळांना औताडे मळा येथील चंपाताई शेटे यांनी धान्याची मदत करून माणुसकीचे दर्शन घडविले.
वाटेगाव (ता. वाळवा) येथील जोतिर्लिंगनगर (औताडे मळा)मधील चंपाताई किसन शेटे (८० वर्षे) एरवी कोणाला आपल्या घरचा वाळलेला पालापाचोळा न देणारी माउली. स्वभाव खूप कडक. गल्लीतील लोकही घरी येताना दहावेळा विचार करून येतात.
आजी नेहमीप्रमाणे चहा-नाष्टा करून मळ्यातील घराबाहेर ऊन खात बसल्या होत्या. समाेरून चाैघे आले आणि त्यांनी ‘काही खायला मिळेल का?’ अशी विचारणा केली. तापट स्वभावाच्या आजीबाई ‘आजून सैपाक व्हायचा आहे आन् सकाळी सकाळी मागतकरी आले दारात.’ असं बाेलून गेली. तिचं ऐकून समाेरच्यांपैकी एक जण आजीजवळ आला आणि म्हणाला, ‘आजी आम्ही मागतकरी नाही. मेंढपाळ आहे. खरसुंडीहून आलोय मेंढ्या घेऊन. पण, कोरोनानं आमच्या मेंढ्या कोणी शेतात बसवून घेत नाही. त्यामुळे आमची उपासमार सुरू आहे. पैसेपण जवळ नाहीत. इकडं कोण पै-पाहुणेपण नाहीत. म्हणून विचारलं. घरात काही गहू, तांदूळ असले तर द्या.
एवढं ऐकल्यावर आजीबाईला त्या मेंढपाळांची दया आली. घरी विकत आणलेले गहू होते. त्यातले गहू सूनबाईला बाहेर आणायला सांगितले. प्रत्येकाला एक एक पायली गहू दिले. घरचे सगळे आजीचे हे नवीन रूप बघत बसले. मदत दिल्याने मेंढपाळही खूप खूश झाले. त्यांच्या आठ दिवसांच्या जेवणाचा प्रश्न मिटला असला तरी त्या माउलीने केलेल्या या सामाजिक कामाचा आदर्श घेणं महत्त्वाचं. वाटेगावच्या या आजीने भुकेलेल्यांना केलेल्या मदतीने समाजात आजही माणुसकी जिवंत आहे याचा प्रत्यय आला.