गणेश हूड
नागपूर : कुटुंबाच्या गरजा, मुलांची स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी स्वत: उन्हाचे चटके सहन करणारा बाप असतो. आपल्या वेदना लपवून कुटुंबाला खंबीर आधार देणारा बाप असतो. समाजातील अशा लाखो बापांपैकी एक नाव म्हणजे रेवानाथ कुरस्कर यांचेसुद्धा आहे. मोलमजुरी करताना लहान-मोठ्या व्यवसायांचा आधार घेत मुलगा व चार मुलींना उच्चशिक्षित करताना संयुक्त कुटुंबात प्रत्येक सदस्याची काळजी घेण्याचे कर्तव्य त्यांनी प्रामाणिकपणे निभावले.
रेवानाथ यांचे वडील बकाराम हे मिल कामगार होते. त्यामुळे आलेले दारिद्र्याचे जीवन त्यांनीही पाहिले. घरातील मोठा मुलगा असल्याने दोन भावंड व तीन बहिणींसाठी बापाचे कष्ट अर्धे करण्याची जबाबदारी त्यांच्यावरही आली आणि ते त्यांनी स्वीकारलीही. लहान-मोठी कामे करून कुटुंबास हातभार लावला. त्यांना व्यवसाय करण्याची इच्छा होती, पण भांडवल नव्हते. याही परिस्थितीत कधी पतंग बनविणे, मांजा तयार करून विकणे त्यांनी सुरू केले. अशात त्यांना एका रेशनच्या दुकानात नोकरी मिळाली आणि त्यांच्या पायपिटीला स्थिरता आली. मालकानेही त्यांच्या प्रामाणिकपणाचे बक्षीस म्हणून दुकानाची जबाबदारी त्यांच्यावर टाकली.
याच आधारावर दोन्ही भावंडांना रोजगार देऊन स्थिर केले व बहिणींच्या लग्नात सिंहाचा वाटा उचलला. लग्न झाल्यानंतर त्यांच्या पत्नीची भक्कम साथ त्यांना मिळाली. मुलगा, मुलगी भेद न ठेवता चारही मुलींना उच्च शिक्षण दिले. मोठी मुलगी भूमिता सावरकर अ‍ॅडव्होकेट झाली. दुसरी तेजस्विनी प्राध्यापक झाली. तिसरीही तिच्या घरी सुखी आहे तर चौथी पूनम फूड अ‍ॅन्ड न्यूट्रिशनमध्ये एम.एस्सी. झाली. मुलगा एमबीए झाला असून, अभ्यासिका चालवितो. त्यांच्या मेहनतीमुळे समाजाच्या वेगवेगळ्या संस्थांची जबाबदारीही त्यांच्यावर सोपविली व त्यांनीही नेटाने पार पाडली. त्यांच्या वाटचालीत समाजाचा मोठा आधार मिळाल्याचे ते सांगतात. रेवानाथ यांनी वयाच्या १३ व्या वर्षापासून उपसलेले कष्ट आज फळाला आले असून, त्याचे समाधान कुटुंबातील प्रत्येक सदस्यात आणि बापाच्या संघर्षाचा अभिमान मुलांच्या चेहऱ्यावर दिसतो.