शिरीष गुरव
मी शासकीय नोकरी केली. तब्बल ३८ वर्षे. आता वय ६८. एप्रिल 2021 मध्ये म्हणजे कोविड कालावधीत मी सेवानिवृत्त झालो. (international yoga day 2025 : which is right age for yoga? even after retirement one can start)माझं सेवानिवृत्तीचे गिफ्ट म्हणून की काय माझ्या डॉक्टर असलेल्या पुतणीने मला योगशिक्षक वृषाली जोशी यांच्याकडे योगा क्लास जॉईन करायला सांगितले. वास्तविक 2012 मध्ये माझी हृदय शस्त्रक्रिया झाली होती. त्यात मला पाठदुखी आणि सायटिकाचा त्रास. मी योगासनं करु शकतो का अशी शंकाच होती. पण क्लास सुरु केला. आश्चर्याची बाब म्हणजे आज साधारण चार वर्षाचा कालावधी लोटला आहे. आता योगा क्लास बंद झाला असला तरीहीमी आजही दररोज नित्य नियमाने योगाभ्यास करत आहे. सूक्ष्म व्यायाम, पूरक हालचाली, शयन स्थिती, विपरीत शयन स्थिती, बैठक स्थिती, दंड स्थितीतील विविध आसने केल्यानंतर श्वसनाचे विविध प्रकार मी शिकलो. जलद श्वसन, दीर्घ श्वसन, अनुलोम विलोम, भ्रामरी यासह विविध प्रकारचे प्राणायाम करायला लागलो.
अशाप्रकारे दररोज योगाभ्यास आणि प्राणायाम केल्यामुळे मी आज अतिशय तंदुरुस्त आणि आनंदी जीवन जगत आहे. अनेक सामाजिक कार्यामध्ये मी स्वतःला गुंतवून घेतलेले आहे. विशेष म्हणजे या कालावधीमध्ये मला एकही गंभीर आजार झालेला नाही. हृदयविकारासाठी असलेली एक गोळी सोडली तर मला इतर कुठलेही औषध किंवा गोळ्या आजही घ्याव्या लागत नाही ही उल्लेखनीय बाब आहे. नित्यनियमाने योगा आणि प्राणायाम केल्यामुळे मी शारीरिक दृष्ट्या तंदुरुस्त तर आहेच परंतु दिवसभर मन देखील प्रसन्न असते. जीवनाकडे बघण्याचा दृष्टिकोण पूर्णपणे सकारात्मक झालेला आहे.आंतरराष्ट्रीय योगा दिवसाच्या निमित्ताने मी सर्वांना हेच सांगू इच्छितो की प्रत्येकाने आपले रोजचे दुखणे आणि वय बाजूला ठेवून जर नित्यनियमाने योगाभ्यास आणि प्राणायाम केला तर आपण प्रत्येकजण आनंदी आणि सकारात्मक आयुष्य निश्चितच जगू शकतो. योगाभ्यासामुळे आपलं जगणं बदलतं हे मी माझ्या अनुभवातून निश्चितच सांगू शकतो.