जेवणानंतर दातात काही तरी आवडते. आपण नखाच्या टोकाने ते काढायचा प्रयत्न करतो. निघत नाही. (Do you pick your teeth with sharp objects? You should never make this mistake)मग काही जणं बिनधास्त मिळेल ती टोकदार वस्तू घेतात आणि दात पोखरायला लागतात. मग काहीही असेल. अगरबत्तीची काडी घेतात, साडीची पीन वापरतात. इतरही काही टोकदार दिसले की ते वारतात. काहींचे दात वाकडे तिकडे असतात. असे दात असल्यावर त्यात अन्न रोजच अडकते. मग असे दात असणारे लोक जवळ साडीची पीन ठेवतातच. दातात काही अडकले आहे असे वाटले की पिनेने ते काढायचा प्रयत्न करतात. पिनेला टोक असल्यामुळे अन्न लगेच निघतेही. दाताला पिन लावणे ही सवय होऊन जाते.
मात्र पिनेने असे दात पोखरणे अत्यंत धोकादायक आहे. ती कृती करताना फार आराम मिळतो. दाताला बरे वाटते. अडकलेले अन्न निघाल्यावर अगदी छान वाटते. पण त्या पिनेमुळे दाताचे व हिरड्यांचे विविध प्रकारे नुकसान होते. तुम्हीही जर असे करत असाल तर ती कृती बंद करा पाहा त्याचे किती वाईट परिणाम होतात. दातांची झीज होते आणि हिरड्या कमकुवत होतात.
१. दाताच्या वर एक थर असतो. त्या थराला एनॅमल असे म्हणतात. हा थर दातांचे संरक्षण करण्यासाठी असतो. पिन किंवा टोकदार वस्तूंनी दात पोखरण्यामुळे एनॅमलवर परिणाम होतो. हा थर कमी झाल्यावर दात कमकुवत होतात आणि त्यावर पोकळ्य निर्माण होऊ शकतात. एनॅमलचा थर सुरक्षित राहणे गरजेचे आहे. हा थर सुरक्षित असेल तरच दात सुरक्षित असतात.
२. टोकदार वस्तूंनी दातांमध्ये अडकलेले अन्न काढताना हिरड्यांनाही टोक लागतेच. हिरड्या नाजूक असतात. त्यातून लगेच रक्त येते. थोडे रक्त येते म्हणून आपण दुर्लक्ष करतो. मात्र हिरड्या कमकुवत होतात. सुज येते त्यामुळे संसर्ग होण्याचा धोका वाढतो.
३. दातांवर सारखा टोकदार वस्तूंचा वापर झाल्यामुळे त्याचा काही भाग उडू शकतो. हळूहळू दाताचे नुकसान होईल.(Do you pick your teeth with sharp objects? You should never make this mistake) पटकन कळून येणार नाही. मात्र दात झिजायला लागतात. दातांमध्ये खाच निर्माण होते. दातात खाच झाल्यावर त्यात अन्न आणखी आडकते. काढणे कठीण जाते.
इतरही अनेक त्रास होतात. त्यामुळे दात पोखरण्यासाठी काहीही असे वापरु नका ज्याचा त्रास होईल. चांगला ब्रश वापरा आणि इतर दातासाठी मिळणारी उपकरणे वापरा.