लहानपणी शाळेतून आल्यावर पोटातून आवाज यायचे. भुकेने जीव कासाविस व्हायचा. मात्र तरीही फर्माईशी काही कमी नव्हत्या. आईला काही तरी छान कर वेगळं कर असं आपण सांगायचो. मग कधी गोडाचे पदार्थ खावे वाटायचे तर कधी चमचमीत तिखट काहीतरी. घावणे हा प्रकार लहान काय मोठे काय सगळेच आवडीने खातात. मात्र लहानपणी आई आणखी एक प्रकार करुन खाऊ घालायची. तो म्हणजे दुधातले गोड घावण. किंवा मग त्याला काही जण पराठा म्हणायचे. तर काही आंबोळी. नाव काहीही वापरा मात्र चवीला ते फार मस्त असायचे. हा पदार्थ करायला अगदी सोपा आहे. खुप दिवसात जर गोड घावण खाल्ले नसेल तर आता नक्की करायला हवे. आतून अगदी मऊ आणि बाहेरुन कुरकुरीत असे हे घावण होते. डब्यात नेण्यासाठीही अगदी छान रेसिपी आहे.
साहित्य दूध, तांदळाचे पीठ, साखर, तूप, पाणी
कृती१. एका पातेल्यामध्ये तांदळाचे पीठ घ्यायचे. तांदळाच्या पीठामध्ये थोडे तूप घालायचे. तूप पातळ करुन घ्या आणि मग पीठात घाला. पीठात दूध घालायचे आणि त्याचे पातळ असे मिश्रण तयार करायचे. अगदी पातळ नाही. डोसा लावण्यासाठी जसे पीठ तयार करता अगदी तसेच पीठ करायचे. त्यामध्ये थोडी साखर घालायची. अगदी थोडी साखर जास्त नाही. साखर विरघळू द्यायची. त्यात पळीभर पाणी ओतायचे. फक्त दुधात भिजवले तर पीठ तव्याला चिकटते. त्यामुळे थोडे पाणी घालायचे.
२. जरा पातळसर असे पीठ भिजवून झाल्यावर ते जरा पाच मिनिटे झाकून ठेवायचे. तवा तापत ठेवायचा. नॉनस्टिकी असेल तर उत्तम. तव्याला तूप लावायचे. त्यावर जाडसर आंबोळी लावायची. पातळ नाही जरा जाडसरच हवी. झाकून ठेवायचे. बाजूने चमचाभर तूप सोडायचे. आंबोळी सुटल्यावर उलटून घ्यायची. सोनेरी जाळी परतून झालेल्या बाजूला दिसेल याचा अर्थ घावण मस्त होत आहे.
३. दुसऱ्या बाजूनेही खसंग परतायची आणि मग ताटात काढून घ्यायची. त्यावर थोडे तूप घालायचे. गरमागरम खायचे.