म्हागडो लोकशाही

बाब्या : दादल्या अजून कशाक काय पत्ता नाय आत्ताशी कुठं म्हागारी झाली. अन् तेवढय़ात तुझी तंतरली मग म्होर व्हायच कस? अजून तर म्होटो म्होटो काम बाकीच आसतं. तुझा होवूचा कसा?

दादा: माका वाटतंय कुठून या इलेक्शान लढवायच्या झोंग्यात पडलय. माझो बजेट येक खोक्याचो व्हता अजून कशाक काय पत्ता नाय अन् आर्धाच्यावर खोको कसो संपलो माका कळलोच नाय. मायला ! जो येतय तो पेटय़ाचीच भाषा करतंय. आता म्होरल्या कामासाठी दुसरा खोकडा पैदा कराचा कुठून. अजून 15 दिस जायचे अन् मेला तो माझो पिए माका सांगतंय व्होटिंगच्या आधल्या रात्री व्होटराक वाटाक खोको लागल तो येगळो. मायला ! म्हन्जे हे इलेक्शान माका काय चार खोक्याक जातंय?

मामा : अरे सुकळीच्या जवान व्हायचो लगीन कराचो अन् आई व्हायची हौस कराचो मंग पोट फुगलंय, पोटाक दुखतय म्हनून बोंब कशाक माराचो. खरा की नाय बाबा? हौस कराचो तो पुरा दम ठेवूनसन. किरकिरी करूचो नाय.

दादा: मेल्या माम्या तुझो घोडो तर गेल्या वर्षापासून मोहरमच्या वाघावानी नाचत व्हतं. माका आमदारकीला उबो :हाव्हचो म्हनून. तिकीट नाय भेटलो कोन्च्या पार्टीचो तर अपक्ष म्हनून लढाचो तुझा पिल्यान व्हतो. त्याचो काय झालो ? का खर्च बघूनच तुझी बी तंतरली ?

मामा : माझो आमदाकीचो ताबूत म्हनशान तर लयी तावात व्हते. पन जवा मी हाताक कागद, पेन घेवून बसलो अन् त्याचो हिशेब जुळवलो तवा येकच बाब माङया ध्यानाक इलो.

दादा: ता कोन्चा आसतंय?

मामा : पाच खोकडे खर्चाडून आशेंबलीचो इलेक्शान लढण्यापरीस दोन-तीन खोकडय़ात हमखास सक्सेस देनारी एमएलसी परवडतय. परत अंगावरच्या वस्त्रचो घडी बी बिगडत नाय. प्रचाराचो झोंगो नाय. खरा की नाय ? ता मधी आशेंबलीच्या इलेक्शानचा ङिांग थिंग नाय या खरा आसा पन, तीन एक खोकडो तर वाचतंय. कसा? खरा की नाय ?

आबा :  शेवटी मालवन्या तो मालवन्या. त्याचो सर कोनाक नाय यायची. त्या रान्याचो वारस चांगलो शोभतो तू. मेल्या बाब्याक आधी सांगत तर त्याचो कल्यान नाय का व्हतं.

मामा : त्या माका कन्सल्टंन्सी इलोच कुठं तो येतय तर मी त्याका हाच अॅडव्हाईस देतंय. पन, तो स्वत:क स्वयंभू समतजय, समजू दे.

दादा: आब्या माका तू सांग आतशीक तू कशा कशाक पैसा खर्चाडलो?

आब्या : बाब्या आता बग जिल्हा कमिटीनं रिकंमडेशनचे 1क् मागितलो मी त्याका 5 दिलो. मग स्टेट कमिटी ती म्हन्लो पार्टीक इलेक्शान फंड देवाक पडतंय. त्या माका मागत व्हता 15 पेटय़ा त्याका 1क् मध्ये उकावलं. झालो किती पंधरो. मग दिल्लीचो खिसा? त्या त माङयाकडं 25 पेटय़ा मागतंलो. त्याका 15 उकावलो झालो किती 3क् अन् दिल्लीक जावूचो येवूचो, गोतावळ्य़ाक खाऊ, पिऊ घालाचो येका येका ज्ॉकला त्याचो दक्षिनो द्यायचो. ह्याचाक 1क् पेटय़ा खर्चाडल्या. 4क् तर अशाच उडाल्या. आता उरलेल्या 6क् कॅम्पेनात कसा उडतंय त्याचो पत्ता लागाचो नाय खरा की नाय?

दादा: बाब्यों  मी या  तीन इलेक्शान लढविलो आसा. मी या तुका सांगतंय. तुका आमदार होवूचाच असंन तर तुका येका येगळ्य़ा खर्चासाठी 3क् एक पेटय़ा बाजूक ठेवन्या पडतीन.

आब्या : त्या कशाक ? बाबानू

दादा: तुङया अगेंस्ट 12 कॅन्डिडेट आसतंय. त्यातल्या जितल्याक तू मागार घेन किंवा पाठिंबा देन भाग पाडशील तेवढा तुझा आमदारकीचो चान्सेस ब्राईट व्हतंय की नाय ते बग. आता या भूतावळीक बसाडायचो म्हन्जे खर्चापानी इलोच. फाईट जेवढी वन-टू-वन व्हतंय तेवढो तुझो चान्सेस मजबूत व्हतंय. तवा येकीकडे प्रचार अन् दुसरीकडे उब्या भूतावळीक बसाडायचो कसो याचो डावपेच सुरू ठेवूचो. आता 12 पैकी 8 जरी मागार घेतंय तरी  आपलो साईड मजबूत व्हतंय की नायी ह्या मुद्दा आसा. आता येकयेकाचो रेट फिक्स कराचो अन् त्याका बसवाचो.

आब्या : म्हन्जे माझा उरला सुरला खोका त्यांच्या मढय़ावर घालूचो. अन् दुसरा खोकडा खोलाचो. अरे ह्या काय डेमोक्रसी झालो? काय म्हागाचो डेमोक्रसी हा.

- खिल्लारी